Οι κοινωνικοί αγώνες θα φέρουν την πολιτική αλλαγή - Συνέντευξη του Γιάννη Μπαλάφα στην Κυριακάτικη ΑΥΓΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Δ. ΧΡΗΣΤΟΥ

Απαιτείται προσπάθεια από όλες τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ για να ξεπεραστούν τα μεγάλα ελλείμματα εμπιστοσύνης και οι ανταγωνισμοί που έχουν κυριαρχήσει για μεγάλο διάστημα και θέτει κάποιες προϋποθέσεις και ένα διάστημα «δοκιμασίας» για να μπορέσει να προχωρήσει το εγχείρημα

Ο ΣΥΝ θεωρεί πως η ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων θα δημιουργήσει την πολιτική ανάγκη για αλλαγή μετά την παταγώδη αποτυχία των νεοφιλελεύθερων συνταγών λέει στην “Αυγή” ο Γιάννης Μπαλάφας (μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ) αισιοδοξώντας για τις πολιτικές διεργασίες συμμαχιών στην ευρύτερη αριστερά. Θα ήταν ιδιαίτερα θετικό -τονίζει να συμμετάσχουν δυνάμεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ., συγκροτημένες δυνάμεις, όπως οι Οικολόγοι-Πράσινοι, αλλά και ευρύτερες δυνάμεις του οικολογικού χώρου, η Δημοκρατική Αριστερά, συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και φυσικά, με σημαντικό ρόλο, το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αναλυτικά η συνέντευξη.


* Με την κρίση εγκατεστημένη για τα καλά στη χώρα μας και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς ορατή διέξοδο, πόσο έχουν συνειδητοποιηθεί οι στόχοι και οι σκοπιμότητες της πολιτικής κυβέρνησης - τρόικας;
Μας είπαν ότι εφαρμόζουν τα αντικοινωνικό Μνημόνιο για να μειωθεί προοπτικά το χρέος. Αυτό αποδείχθηκε πλέον ότι είναι απολύτως ψευδές. Το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω της μεγάλης ύφεσης, δεν μειώνεται, διογκώνεται συνεχώς. Επομένως, τα μέτρα του Μνημονίου αποτελούν σκοπό καθαυτά και όχι το μέσον για να μειωθεί το χρέος.

Η μείωση του εργατικού κόστους, η δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών, η συμπίεση των μεσο-στρωμάτων, η παραγωγική άπνοια, είναι επιλογές συνειδητές, που αναδεικνύουν τον μείζονα στόχο, που είναι η βίαιη αναδιανομή πόρων και εισοδημάτων. Το κεφάλαιο, με την όποια μορφή, να μην «σπαταλάται» εδώ κι εκεί, αλλά να συγκεντρώνεται και να ελέγχεται από συγκεκριμένα κέντρα. Για τη μεγάλη πλειοψηφία η κατάσταση χειροτερεύει, όμως μια μειοψηφία κερδίζει από την κρίση, με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, τη μείωση του εργατικού κόστους, τα ασύδοτα κερδοσκοπικά παιχνίδια, κ.λπ. Στο μέλλον, όταν αυτά τα κέντρα κρίνουν, θα κινήσουν με τους δικούς τους όρους την οικονομική δραστηριότητα, έχοντας εξασφαλίσει και πάλι τα υπέρογκα κέρδη τους.

* Γιατί οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις των πολιτών είναι κατώτερες των οδυνηρών επιπτώσεων στη ζωή τους; Πώς προβλέπεις την κοινωνική ενεργοποίηση το επόμενο διάστημα;

Είναι η αμηχανία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα για το αύριο που, μέχρι σήμερα, μπλοκάρουν, σε σημαντικό βαθμό, τη μαζική και ενεργητική εκδήλωση της αγανάκτησης που αναμφισβήτητα επικρατεί στον κόσμο. Όμως, ας μην υποτιμάμε τις αυξανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, τις διαμαρτυρίες, τις μαζικές διαδηλώσεις που ήδη έχουν πραγματοποιηθεί, στις οποίες συμπαραστεκόμαστε και συμμετέχουμε ολόψυχα.

Σήμερα, που το «καζάνι βράζει» και στη χώρα μας, καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δύο ζητήματα είναι καίρια: Πρώτο, το κίνημα να εμποδίσει πρακτικά την υλοποίηση συγκεκριμένων αντιλαϊκών μέτρων, όπως απολύσεις ή επιχειρησιακές συμβάσεις, κ.λπ., ώστε να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση.

Δεύτερο, να εξαπλωθεί η αυτοοργάνωση πολύμορφων δικτύων και πρωτοβουλιών έμπρακτης αλληλεγγύης και βοήθειας σε συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται σκληρά. Να μην περάσει η προσπάθεια να στρέψουν τη μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη. Να μη ζουγκλοποιηθούν οι κοινωνίες μας.

 * Είναι, όμως, αρκετά αυτά; Πώς θα αντικρούσει η Αριστερά, συνολικά, το επιχείρημα των κυβερνώντων ότι η πολιτική του Μνημονίου είναι σκληρή, αλλά αναγκαία, ότι πρόκειται για μονόδρομο;
Η διαπιστωμένη πλέον αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού να οδηγήσει σε καταστάσεις ευρύτερα νομιμοποιημένες, είναι η αφετηρία για τη διατύπωση της εναλλακτικής μας πρότασης. Μετά 30 χρόνια εφαρμογής τους, οι νεοφιλελεύθερες συνταγές, που οδήγησαν στη γενικευμένη κρίση που βιώνουμε, αμφισβητούνται μαζικά. Η διέξοδος που προτείνει η αριστερά βρίσκεται στον αντίποδα της λογικής του Μνημονίου και περιλαμβάνει ένα συνεκτικό σύνολο προτάσεων.

Εντελώς ενδεικτικά αναφέρουμε: Αναδιάρθρωση του χρέους (διαγραφή μέρους, ευρωομόλογο κ.λπ.). Αναδιανομή εισοδημάτων (κύρια, με προοδευτική φορολογική μεταρρύθμιση). Ανάπτυξη, με ειδική στήριξη της εσωτερικής ζήτησης, στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις, δημιουργία τραπεζικού πυλώνα υπό δημόσιο - κοινωνικό έλεγχο κ.λπ. Ενίσχυση της Απασχόλησης.

Ιδιαίτερα θέλω να επισημάνω την υπερεθνική, την ευρωπαϊκή διάσταση της πρότασής μας. Ο σχεδιασμός και η δράση στο εθνικό επίπεδο, είναι ανάγκη να έχει στραμμένο το βλέμμα στην Ευρώπη. Για πανευρωπαϊκές διεκδικήσεις, για πανευρωπαϊκό συντονισμό του εργατικού κινήματος. Χωρίς ψευδαισθήσεις για τη σημερινή Ε.Ε., με εμμονή στη θέση για μια νέα αρχιτεκτονική της Ένωσης, με πανευρωπαϊκό συντονισμό του εργατικού κινήματος.

* Αφού η σημερινή κυβέρνηση ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δεχθεί μια αντιμνημονιακή εναλλακτική πρόταση, πώς μπορούν να προωθηθούν οι θέσεις σας και από ποιο πολιτικό υποκείμενο;
Έχετε δίκιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου υλοποιεί απαρέγκλιτα το κοινό της σχέδιο με ΔΝΤ και κυρίαρχους κύκλους της Ε.Ε. Από αυτή την άποψη πρόκειται για μια κυβέρνηση επικίνδυνη για τα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Το λαϊκό κίνημα εγγράφει στην ημερήσια διάταξη το πρόβλημα της απομάκρυνσής της. Με ταυτόχρονη, φυσικά, απόρριψη μιας κυβέρνησης της Ν.Δ. ως διάδοχης κατάστασης.

Τι κάνουμε; Πρωτίστως, προωθούμε την εναλλακτική μας πρόταση διεξόδου στην κοινωνία. Γιατί πιστεύουμε ότι μέσα στους κοινωνικούς αγώνες θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για την αναγκαία αλλαγή των σημερινών κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών προς όφελος των αντινεοφιλελεύθερων - αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Να τονίσω στο σημείο αυτό ότι η συμμετοχή του ΣΥΝ στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, προωθώντας τον συντονισμό της δράσης των αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμβάλει ουσιαστικά και διευκολύνει γενικότερα τις αναγκαίες αλλαγές των συσχετισμών.

Η παραπάνω ανάλυση μας έχει οδηγήσει ως κόμμα στη συνειδητοποίηση της ιστορικής ανάγκης ενός ευρύτατου ενωτικού μετώπου για την απεμπλοκή της χώρας από την καταστροφική πολιτική του Μνημονίου.

* Αυτή η σύλληψη πρόταση του ΣΥΝ για ένα ενωτικό μέτωπο, ποιες δυνάμεις - εν δυνάμει - περιλαμβάνει και πού στοχεύει;
Να επαναλάβω ότι η σταθερή κοινωνική γείωση της δράσης μας είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για φυσιολογική κυοφορία των πολιτικών πρωτοβουλιών και για ενωτικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση του μετώπου που προαναφέραμε.

Η συγκρότηση του μετώπου πρέπει να γίνει σε βάση αντιμνημονιακή και αντινεοφιλελεύθερη. Με στόχο να απαλλαγεί η χώρα από τα ασφυκτικά δεσμά της πολιτικής κυβέρνησης-τρόικας και, μέσα από τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, να ανοίξουν δίαυλοι δημοκρατικοί-κοινωνικοί-οικολογικοί στην πορεία της χώρας.

Θέλουμε το μέτωπο να είναι ευρύτατο και πάντα αντιμνημονιακό. Το κόμμα μας θεωρεί ότι στις διεργασίες, από το ξεκίνημά τους, θα ήταν ιδιαίτερα θετικό να συμμετάσχουν δυνάμεις και σύντροφοι/ισσες που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ., συγκροτημένες δυνάμεις, όπως οι Οικολόγοι-Πράσινοι, αλλά και ευρύτερες δυνάμεις του οικολογικού χώρου, η Δημοκρατική Αριστερά, συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και φυσικά, με σημαντικό ρόλο, το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ.

* Με την πρόσφατη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας «Για μια νέα αρχή του ΣΥΡΙΖΑ», θεωρείτε ότι η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ξεπεραστεί; Με τη δήλωση διαφοροποίησής σας από την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας, τι θέλετε να εκφράσετε;
Η απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας δεν αγνοεί τα προβλήματα, γι' αυτό επισημαίνει ότι απαιτείται προσπάθεια από όλες τις συνιστώσες για να ξεπεραστούν τα μεγάλα ελλείμματα εμπιστοσύνης και οι ανταγωνισμοί που έχουν κυριαρχήσει για μεγάλο διάστημα και θέτει κάποιες προϋποθέσεις και ένα διάστημα «δοκιμασίας» για να μπορέσει να προχωρήσει το εγχείρημα.

Τα τρία μέλη της Πολιτικής Γραμματείας (Δούρου, Μπαλάφας, Πουλάκης), που δεν συμφωνήσαμε και δεν υπερψηφίσαμε την απόφαση, με τη δήλωσή μας, διατυπώνουμε δύο βασικές ενστάσεις:

Η πρώτη είναι, ότι η απόφαση δεν περιέχει τα πολιτικά και προγραμματικά διακυβεύματα της παρούσας φάσης που θα έπρεπε να αποτελούν προϋπόθεση για ένα νέο ξεκίνημα.

Η δεύτερη ένσταση επισημαίνει την αντίθεσή μας με τη συνέχιση της συνεργασίας με ορισμένες δυνάμεις, όπως το απόλυτα ανταγωνιστικό με τον ΣΥΝ «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής», με τις οποίες υπάρχουν πλήρως αποκλίνουσες απόψεις σε κεντρικά ζητήματα, όπως η κρίση, η Ευρώπη κ.λπ.

Τέλος, η απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας είναι δεδομένη και στο αμέσως επόμενο διάστημα θα διαφανούν τα περιθώρια και οι δρόμοι υλοποίησής της.

* Πώς μπορεί ο Συνασπισμός να ανταποκριθεί στα σύνθετα προβλήματα και καθήκοντα της συγκυρίας;
Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η σημερινή κατάσταση στο κόμμα μας δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κρίσιμης φάσης που διανύουμε.

Αφετηρία και προϋπόθεση για να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε πολλά από τα κομματικά δεδομένα είναι ο ισχυρός Συνασπισμός. Ισχυρός οργανωτικά και πολιτικά. Με σαφή ταυτότητα και στίγμα ως μια δύναμη που θέλει και μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην απόκρουση της νεοφιλελεύθερης επίθεσης και, ταυτόχρονα, έχει πολιτικό σχέδιο, με προτάσεις εναλλακτικές και θέση για ενωτικό-αντιμνημονιακό μέτωπο.

Στην προσπάθεια αυτή, ο ΣΥΝ ενισχύεται αποφασιστικά από το γεγονός ότι είναι η κύρια πολιτική έκφραση του διαχρονικού και ανθεκτικού ρεύματος της ριζοσπαστικής ανανεωτικής αριστεράς. Μέσα στον κόσμο της αριστεράς, στην κοινωνία γενικότερα.

Η υπεράσπιση αυτής της αριστεράς, με πίστη και πάθος, με υπευθυνότητα και χωρίς ετεροπροσδιορισμούς, είναι η επιλογή μας, είναι η δύναμή μας για να προχωρήσουμε.

Δήλωση τριών μελών της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ σχετικά με το προτεινόμενο νέο ξεκίνημα του ΣΥΡΙΖΑ

«Δεν συμφωνούμε και δεν υπερψηφίσαμε την απόφαση της Π.Γ. για ένα νέο ξεκίνημα του ΣΥΡΙΖΑ, διότι η απόφαση αυτή αφενός δεν περιέχει πολιτικά-προγραμματικά στοιχεία πάνω στα οποία πρέπει να βασίζεται μια στέρεη πολιτική συμμαχία και, αφετέρου, επιμένει στη συνέχιση της συνεργασίας με δυνάμεις, όπως είναι το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, οι οποίες τοποθετούνται σαφώς ανταγωνιστικά  με το κόμμα μας και, ταυτόχρονα, υποστηρίζουν πολιτικές-για την κρίση, την Ευρώπη, κλπ- που βρίσκονται στον αντίποδα των δικών μας επεξεργασιών».

Ρένα Δούρου

Γιάννης Μπαλάφας

Κώστας Πουλάκης